
Ostanie pożegnanie śp. profesor Eweliny Kantowicz
Z głębokim żalem zawiadamiamy, że 8. czerwca 2022 r. w Warszawie odeszła w wieku 82 lat śp. Ewelina Kantowicz, profesor zwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego, geografka regionalna, współtwórczyni i wieloletnia kierowniczka Międzywydziałowych Studiów Ochrony Środowiska (MSOŚ), wychowawczyni wielu pokoleń studentów, matka naukowa, przyjaciółka i mentorka, osoba o wielkim sercu i życzliwości.
Uroczystość pogrzebowa odbędzie się 21. czerwca 2022 roku o godzinie 11:00 w Kościele Sióstr Wizytek w Warszawie ul. Krakowskie Przedmieście 34. Odprowadzenie Zmarłej na miejsce wiecznego spoczynku na Cmentarz w Dąbrowie Górniczej ul. Myśliwska 9 (kwatera nr 5/113) nastąpi w dniu 22. czerwca o godzinie 14:00.
Rodzina wraz z córką naukową proszą, zamiast zakupu kwiatów, o złożenie datków na działalność Towarzystwa Opieki nad Ociemniałymi w Laskach <https://www.laski.edu.pl/pl/numery-kont>.
Biogram
Ewelina Kantowicz urodziła się 24 kwietnia 1940 roku w Łodzi. Przez całe życie kochała góry i uprawiała sporty z nimi związane. W 1963 roku ukończyła studia wyższe z geografii ekonomicznej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Przez większość swojego zawodowego życia związana była z Zakładem Geografii Regionalnej na Wydziale Geografii Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego. Jej dorobek naukowy koncentrował się na relacjach człowieka z przyrodą. Przez kilkanaście lat była członkiem polsko-francuskiego zespołu badawczego „Languedoc-Mazowsze”, prowadzącego studia porównawcze nad rozwojem lokalnym w Polsce i we Francji. Swoją wiedzę budowała zarówno poprzez zgłębianie literatury jak i liczne studia terenowe, w tym podróże w najbardziej odległe zakątki świata. Studentów uczyła zarówno teorii jak i praktycznego wykorzystania wiedzy, zwłaszcza podczas wyjazdów terenowych w Sudety. Autorka, redaktorka i recenzentka kilku książek, wielu artykułów i dokumentów z zakresu geografii regionalnej, ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju oraz ich dydaktycznych i organizacyjnych aspektów. Swoją wiedzą dzieliła się szeroko, m.in. poprzez publikacje, programy telewizyjne i wystąpienia, w tym podczas niemal wszystkich konferencji z cyklu „Ochrona środowiska na uniwersyteckich studiach przyrodniczych” integrujących kadrę zarządzającą kierunków ochrona środowiska w Polsce. W czasie swojego życia pełniła różne ważne funkcje, m.in. kierowała wydziałowym Studium Doktoranckim czy Zakładem Geografii Regionalnej (przez 10 lat). Przyjęcie funkcji kierownika Międzywydziałowych Studiów Ochrony Środowiska (MSOŚ) w 1992 r. i piastowanie jej przez niemal 20 lat było dla niej dużym wyzwaniem, ponieważ była to nowa forma kształcenia i pionierski kierunek interdyscyplinarnych studiów nie tylko na UW, ale i w Polsce – współtworzyło je aż 10 jednostek UW, tj.: Wydział Biologii, Wydział Chemii, Wydział Fizyki, Wydział Geografii i Studiów Regionalnych, Wydział Geologii, Wydział Nauk Ekonomicznych, Wydział Prawa i Administracji, Wydział Zarządzania oraz Uniwersyteckie Centrum nad Środowiskiem Przyrodniczym (obecnie Uniwersyteckie Centrum Badań nad Środowiskiem Przyrodniczym i Zrównoważonym Rozwojem) oraz Interdyscyplinarne Centrum Modelowania Matematycznego i Komputerowego. W 1994 r. Profesor Kantowicz opracowała projekt pt. „Przygotowanie i eksperymentalne wdrożenie na UW modelu kształcenia międzywydziałowego na poziomie magisterskim” wysoko oceniony w konkursie Ministerstwa Edukacji Narodowej w ramach programu TESSA. W latach 1994–2000 uczestniczyła w projektach kształcenia interdyscyplinarnego w ramach międzynarodowego programu TEMPUS-PHARE, których wynikiem była publikacja „Environmental Education at Universities. State of Art. for Poland and some EU Countries. Output of DEPES” porównująca kształcenie w dziedzinie ochrony środowiska w Polsce i nauk o środowisku w Unii Europejskiej. Innym efektem współpracy międzynarodowej było przystąpienie MSOŚ do Europejskiego Stowarzyszenia Wydziałów Środowiskowych AUDES (Association of University Departments of Environmental Sciences in Europe). Uznanie dla działalności prof. Kantowicz na polu dydaktyczno-organizacyjnym w dziedzinie ochrony środowiska wyraziło się w zaproszeniu jej do zespołów ekspertów Uniwersyteckiej i Państwowej Komisji Akredytacyjnej. Dużym sukcesem organizacyjnym prof. Eweliny Kantowicz było uzyskanie dotacji z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Ponadto w 2006 r. włączyła MSOŚ w pierwsze na UW i jedne z pierwszych w Polsce studia Erasmus Mundus pt. „Geo-information Science and Earth Observation for Environmental Modelling and Management” (GEM) realizowane przez konsorcjum złożone z kilku europejskich uczelni, tj. holenderski University of Twente, brytyjski University of Southampton, szwedzki Lund University i Uniwersytet Warszawski. W późniejszych latach do konsorcjum dołączył islandzki University of Iceland oraz australijski University of Sydney.
Za swoją działalność uhonorowana została m in. Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz wielokrotnie nagradzana nagrodami Rektora Uniwersytetu Warszawskiego. Jako wykładowczyni i przełożona była bardzo wymagająca a zarazem wspierająca, pełna szacunku, empatii i zrozumienia dla innych osób oraz otwartości na rzeczowe dyskusje. Wyrazem jej wrażliwości i społecznikowskiego ducha było wsparcie pro publico bono często niesione ludziom, organizacjom oraz przyrodzie.
Więcej nt. działalności prof. Eweliny Kantowicz w:
Lonc E., 2010, Działalność Profesor Eweliny Kantowicz w edukacji na rzecz zrównoważonego rozwoju. w: Kałuski S., Roge-Wiśniewska M., Walewski A., Lechowicz M. (red.). Prace i Studia Geograficzne. t. 44, 17–20.
Roge-Wiśniewska M., 2010, Działalność prof. Eweliny Kantowicz na Międzywydziałowych Studiach Ochrony Środowiska Uniwersytetu Warszawskiego. w: Kałuski S., Roge-Wiśniewska M., Walewski A., Lechowicz M. (red.). Prace i Studia Geograficzne. t. 44, 13–16.
Walewski A., 2010, Profesor Ewelina Kantowicz – geograf regionalny. w: Kałuski S., Roge-Wiśniewska M., Walewski A., Lechowicz M. (red.). Prace i Studia Geograficzne. t. 44, 11–12.